Hayatla dans etmeyi öğreniyoruz yaşadıkça.

Son 3-4 gündür devrelerim karışmış gibi. Kendimi tatsız, halsiz ve miskin hissediyorum. Mutsuz değilim ama mutlu da değilim. Adını koyamadığım bir şeyler yaşıyorum. An geliyor dalıyorum içine hislerin. Anlamlandırmaya, neden bulmaya çalışıyorum. Çıkıyorum oradan bu defa çözüm düşünüyorum. Zihindeyim şimdi… Sonuçta bildiğim ve uygulayabileceğim bir çok teknik ve araç var elimde. Kimisini yapıyorum ama aslında istemeye istemeye. O an içimde ki ses “kal öyle” diyor.

Yürüyorum, koşuyorum, terliyorum bedenimi çalıştırıyorum. Yok iyi gelmiyor, belki birkaç saat rahatlatıyor ama hepsi o. Yine aynı hisler ve yine aynı tatsızlık. Meditasyon yapıyorum ama yapamıyorum… Zihnim öyle bir sohbette ki benimle, sustur susturabilirsen. Hı hıı diyorum içimden. 

Sonra düzenli Reiki seansı yapıyorum kendime. Enerjim değişiyor, verdiğim tepkilerden anlıyorum, artık çok alışığım bunlara. Ama yok yine istediğim ve hedeflediğim “iyi hal”de değilim. Yapmak istediğim işler elimin altında. Heyecan duyduğum işler. Yapamıyorum… Hani elim gitmiyor derler ya. İşte aynen öyle. 

Sonra ne mi yaptım? Bıraktım. Kabul ettim… Evet, böyle hissediyorum. Neden hissettiğimi de bilmiyorum. Ama sonuç bu işte. Hissim bu. Sadece Reiki vermeye devam ettim kendime. 

Bugün çok daha iyi hissediyorum. Bunu daha öncede yaşadım ama unutuyorum bazen. Bu geçişlerin olabileceğini, direnmemem gerektiğini,  uçuyor aklımdan kimi zaman :)
Tekrar hatırlatıyorum kendime… 

Hayat böyle bir şey. Hiçbir şey stabil değil. İnişler var, dibe vurduğun inişlerde var. Çıkışlar var, potansiyelini yaşayıp hayrete düştüğün çıkışlar. 

Sadece inişlerde ne kadar kalacağın, orada ne yapacağın önemli olan. Olan’ı nasıl yaşadığın. Bazen sana “dinlen” mesajı verir bu geçişler, bazen “otur hayatını gözden geçir” der, bazen de hiç anlayamazsın. Anlaman da gerekmez. 

Hayatla dans etmeyi öğreniyoruz yaşadıkça. Ve öğrendikçe, hayata daha iyi birer partner oluyoruz bu dansta...

Seviyorum… İnişlerimi, çıkışlarımı, kaybolmalarımı ve her kaybolduğumda aldığım hediyeleri. 

Şimdi yolumdayım. Şimdi her şey beni destekleyen durumda. İçimde yine o coşku. İçimi kıpırdatan hayallerim. Yüzümde sevdiğim gülümsemem…

Teşekkür ediyorum Olan’a ve Olacaklara…

Hulya